11. De Peutroën-Cigeot
Intussen waren we al weer enkele keren op vakantie geweest met onze “Peutroën-Cigeot” een zelfbouw camper, bestaande uit een Peugeot J7 bus met bovenop het dak een in de lengte doorgezaagde besteleend AK400, als slaapkamer.
Ik had dit niet zelf gebouwd. Dit was dit de creatie van Kobes, onze vriend en huis-timmerman. Zelf toen ook rijdend in een Dyane. Het was een schitterend uitgevoerde camper met vooral veel nostalgie en slijtageproblemen. Tijdens onze reizen dwars door Frankrijk, ging er voortdurend van alles kapot, maar aangezien toen de autosloperijen nog vol stonden met dit soort bestelwagens.
En de onderdelen weinig kostten en aangezien ik geen hekel aan sleutelen had, was dat geen enkel probleem. Zo moesten om de ca. 500 km. bijna alle verschillende soorten olie en vloeistof die er in hoorden te zitten, worden bijgevuld: remolie, versnellingsbakolie, motorolie en raakte zelfs de 2 e accu een keer aan de kook, door een defecte spanningsregelaar. Begaf de clignateur het een keer enz. Geen probleem. Allemaal opgelost.
Het waren prachtige vakanties. Bij mooi weer, konden de schuifdeuren, voor, open. En de slaapkamer boven (de besteleend), was zowel van binnenuit, als via een trapje aan de buitenkant bereikbaar. Als je het luik dichtschoof had je 2 ruime slaapplaatsen boven; meer dan 2 meter lang + 2 slaap plaatsen beneden.
De naam “Peutroën-Cigeot” was een geweldige vinding van Kobes, die mij vroeg naar wat naamplaatjes van Citroën en van Peugeot, die ik nog wel ergens had liggen. Een ijzerzaagje en wat 2-componentenlijm deed de rest. Dit leidde overigens op enkele parkeerplaatsen in Frankrijk, o.m. op de boulevard in veerbotenhavenstad Dieppe vaak tot veel verwarring en zelfs discussie tussen Franse toeristen, of dit nu een echt bestaand automerk was. Om de verwarring compleet te maken waren Citroën en Peugeot enkele jaren daarvoor samengegaan in de nieuwe autoreus PSA. Wij deden dan net of we er niet bij hoorden en hadden dolle pret. De één wist zeker dat dit een originele camper was. De ander had daarbij toch grote twijfels.
Nadat het jaar daarop de camper Kobes en Willy (zijn echtgenote) echt liet staan in Parijs en hij per ANWB-vrachtauto moest worden gerepatrieerd werd hij maar weer van de hand gedaan. Toch kwamen we hem nog jaren lang regelmatig tegen. Ook tijdens de reizen met deze camper, kwamen we veel mooie en minder mooie A-types tegen. Zoals die mooie Mehari in de vissershaven van Barfleur op de kop van Normandië.
